Va

~*~*~*~

Czytam dość długo, czekam na nowe fragmenty, komentuję, a jeszcze nie powiedziałam dlaczego. Czas to nadrobić. Wink

Pytanie brzmi więc: co mnie urzekło w tym opowiadaniu?

Po pierwsze, jak pewnie i wiele osób, postaci. Świetnie 'zrobione', zarówno te 'zapożyczone' od J.K. Rowling, jak i te własne, tworzone od postaw. Niepowtarzalny James. Chłopak, którego chciałaby każda dziewczyna. Jednocześnie poważny i szalony, nie przeginając w żadną stronę. Równowaga zachowana, fanki wniebowzięte. Wink

Impulsywna Lily, która nie umawia się z Jamesem po pięciu prośbach, ale jednocześnie ją do niego ciągnie. Cudowny Syriusz, wspaniały przyjaciel i, nad czym ubolewam, niereformowalny podrywacz. Do tego cierpiący, rozsądny, aczkolwiek chroniący przyjaciół Lunatyk i niepozorny Peter. Cała piątka dość kanoniczna (mam na myśli głównie zachowanie, choć ogólnie również, pomijając małe 'wpadki'), czytając, nie załamuję rąk i nie zadaję sobie pytania: skąd ich wytrzasnęłaś?!
Reszta, wykreowana przez Ciebie, Autorko, także zachwyca. Szczególnie Sheryl, o której nie można jednoznacznie powiedzieć czy jest dobra, czy zła. Postaci nie są przerysowane, nie ma Mary Sue, każdy ma zarówno wady, jak i zalety. Żadna z nich nie jest 'prosta', za przykład posłuży mi nieśmiała Jas, która jednak potrafi postawić na swoim. Wink

Po drugie, fabuła. Niby niewyróżniające się opowiadanie. Temat oklepany strasznie, wpisując w Google 'Lily Evans', znaleźlibyśmy tysiące stron. Większość autorów pisze bez polotu, powiela te same pomysły, rozwiązania. Lily spika się z Jamesem w drugiej notce, obściskują się na szkolnych korytarzach, a Syriusz robi dowcipy. Druga wersja: Lily przez całe opowiadanie ma Jamesa w poważaniu, a wszystko, co Potter jest w stanie wydusić, to: 'Umówisz się ze mną, Evans', a dostawszy z liścia, radośnie idzie na śniadanie. Budowanie napięcia w romansidle. Brzmi nieco śmiesznie, ale wydaje mi się najlepszym określeniem na to, co robisz. Zbliżasz, oddalasz. Pozwalasz podejść, odsuwasz. Trzymasz w niepewności. Zadziwiasz ogromną wyobraźnią. Często wydaje mi się, że nic nowego napisać się nie da, za każdym razem się mylę. Tysiąc powodów do kłótni, jeszcze więcej do pogodzenia się. Kreatywność na sześć. Z plusem.
Poza relacjami James - Lily nie brakuje również innych wątków. Nie męczysz ciągle tą dwójką bohaterów. Każdy ma swoje problemy, nie zawsze związane z Rogaczem i Rudą, np. związek Jas i Remusa, którego mi, po fakcie, brakuje. Ach, no i, w pewnym sensie, możemy mówić o małym wątku...sensacyjnym. xD
Po trzecie, styl. Nie męczę się, czytając kolejne linijki tekstu. Nie mam ochoty sprawić Ci słownika ortograficznego na kolejne urodziny. Nie zastanawiam się, którą prywatną uczelnię skończyła Twoja nauczycielka polskiego. Po prostu spokojnie delektuję się opowiadaniem. xD W dodatku, można zaobserwować kolosalną różnicę w porównaniu do pierwszych notek. Rozwijanie się podczas pisania uważam za coś pięknego.
Potrafisz sprawić, że ma mojej twarzy pojawia się uśmiech. Bywa, że wybucham śmiechem. Zdarzyło mi się i wzruszenie, wciąż czekam na szloch (wręcz przebieram nogami z niecierpliwości - strasznie mnie ciekawi, jak przedstawisz nam śmierć).
Po czwarte, wciąż piszesz. Naprawdę rzadko spotyka się opowiadania, które autorzy 'ciągną' tyle lat. Nawet, jeśli z przerwami, wciąż godne podziwu. No i długość notek. Rozpieszczonym czytelnikom zawsze mało, ale szczerze mówiąc, to krótkimi ich nazwać nie
można. Nie czuję, że dopiero co zaczęłam czytać, a już muszę kończyć. Choć i tak zawsze będzie mi mało. Wink

Jak siebie znam, to i tak o części zapomniałam. Trudno. ^__^

Lily Evans

Dziękuję

To miłe, kiedy ktoś cię pochwali ;> Już z pewnością tak konkretnie xD No cóż Wink

Z ortografią bywa różnie, ale zazwyczaj staram się być w miarę poprawna, długości notek nie da się zmienić, bo w jednej stronie w wordzie nic nie zawrę xD Jestem zbyt rozlazła :< A pisać będę tak długo, jak ktoś będzie chciał to czytać

~*~*~*~

to Lily coś czuję, ze będziesz pisać jeszcze bardzo, bardzo długo Smile

a co do Twojej rozlazłości to ją kochamy Very Happy

~*~*~*~

ja na przykład uwielbiam te długie odcinki, a jak Very Happy

A jeżeli będziesz pisać, aż ktoś będzie czytać...
oho.
Musisz uzbroić się w masę pomysłów i najbliższe 20 lat xD

~*~*~*~

Właśnie, musisz liczyć się z tym, że większość czytelniczek ma naście lat i jeszcze sporo czasu przed nimi, a dobrego opowiadania nigdy za wiele.

~*~*~*~

a ja kooocham akcje Lily & James xD i Syriusza hi hi ^^ Sheryl jest małpą... i chyba głównie dlatego ją lubię xD

~*~*~*~

bez niej było by nudno, masz racje ;D

~*~*~*~

Czasami lubię takie zwroty akcji w stylu Sher. To znaczy mimo iż niszczy ona misterny plan Jamesa, dzięki któremu ma zdobyć Evans to wtedy jest po prostu ciekawiej, a jak wiadomo i tak zazwyczaj wychodzi tak, że Lily i Potter całują się w schowku/dormitorium Huncwotów/ dormitorium dziewczyn/dormitorium Tyrone'a/ sali lekcyjnej, niepotrzebne skreślić.

~*~*~*~

wgl oni często się kłócą, potem rozmawiaja i kończy się na całowaniu;p czy czyms podobnym xd ciekawe jak skończą się korepetycje;p milusio;D
a Tyrone'a nienawidzę!<tak a propos jego dormitorium;p>

~*~*~*~

korepetycje.... a czy ktoś już wie z czego Lily będzie udzelać tych korepetycji konkretnie ;>? tak czy tak bedziemy pewnie zaskoczone pytanie jak?;>

~*~*~*~

a co to za róznica z czego? Very Happy

i tak pewnie ta 'nauka' będzie baaardzo pouczajaca;p

~*~*~*~

jak to z czego z francuskiego Very Happy

~*~*~*~

francuski jest geniaalny <3

~*~*~*~

a ja kocham Deutsch^<33 choć uczę się dopiero od roku;p

~*~*~*~

Deutsch'a tez kocham zaczynam 5 roczek Very Happy